Bebeğimiz mi olacak? Biz büyüdük mü şimdi?

B-Babacık? babacık...
F-Nasıl yani?
B- Babacık yani küçük baba, sen baba mı olacaksın şimdi?
F- uzun bir donuk bakış ve sessizliğin ardından bir kez daha nasıl yani?
B- Sanırım bu çizgiler, öyle söylüyor.

F-Çığlığa benzer bir gerçekten miii'nin ardından emin olmalıyız, hadi hemen doktora gidelim :)
Aslına bakarsanız bu haberi daha çok duygusal komedi filmleri tarzında vermeyi planlıyordum ama sanırım insan bir bebeği olacağı ihtimaliyle karşılaşınca öyle içinde saklayıp süpriz filan hazırlayamayadan hoop diye paylaşıveriyor bu haberi sevgilisiyle.
Yoksa bana kalsa, güzelce paketlenmiş bir adet emzik ya da biberon ve bir adet anne baba eğitim kitabı eşliğinde şok etmek isterdim eşimi.
Apar topar gittik sevgili doktorum Sibel Açıkalın'ın yanına. Hemen ultrasona aldı beni ve sonrasında ne söylediğini duyamadığımız şu ilk üç cümleyi söyledi : "evet, bir bebeğiniz olacak, bakın tam şuradaki minik nokta ve hesaplamalara göre şu an 5-6 haftalık". Sibel hanımın yanında karizmayı bozmayalım diye bayağı bir kastık ama dışarı çıktığımızda ikimizde ağlıyorduk. 21 Nisan 2007de öğrendiğimiz bu haberi, aile büyüklerinin ilk üç ay pek kimselere söylenmez hurafelerine uymayaraktan, 23 Nisan'a kadar eş, dost, akraba, arkadaş, konu- komşu hatta sağır sultana bile müjdeleyecek kadar heyecanlıydık :)
O gün kah ağlayarak, kah gülerek geçti.
Ertesi gün ise Fikret "canının çektiği bir şey varsa" söyle demeye başlamıştı bile. sanırım bu hamilelik eğlenceli bir şey baksanıza daha ilk günlerinde bile kendimi prenses gibi hissetmeye başladım :)