Mimlenmişim...

Damlanın annesi Yaprak mimlemiş beni.
Mim konumuz :” 55 kelimeyi geçmeyen bir öykü yazmak”.
55 kelime sınırı çok zorlayasa da aklıma ve kalbime düşen ilk kelimelerle bir kısa öykü yaratmaya çalıştım.
Konumuz: İçimizdeki Çocuk.
Saçları dalgalanıyordu küçük kızın, her gel-gitinde salıncağın. Rüzgar yüzüne vurdukça daha hızlı, daha hızlı sallanıyordu.
Etrafında koşuşan , kumda oynayan, bağırıp-çağıran çocuklar sanki çok uzağınaydı.
Salıncak ileri geri hareket ettikçe daha da küçülüyordu yaşı. 5 yaşına kadar indikten sonra atladı salıncaktan, tırmandı hızla kaydırağın merdivenlerine. En tepeye ulaşınca hızla bıraktı kendini aşağıya.
Yıllar ileri gittiler bu sefer. Üzerindeki kumları silkeleyip ayağa kalktı genç kadın kalbindeki küçük kız çocuğunu da aldı, uzaklaştı parktan.

İçimizdeki çocukları hiç kaybetmemek dileklerimle ben de “candaşım”ı , “canito”yu ve “kayrevedeniztuncer”i mimliyorum :)
Öykülerinizi bekliyorum.
PS: bu öyküyü yazdıktan sonra TV de "içim dolcia" diye bir reklam gördüm. nerdeyse benim hikayemle aynı gibi ancak ben yazımı bu reklamı kesinlikle görmeden yazdım. Paylaşmak ve bilgilendirmek istedim.