Çok çok gecikmiş sobe

8 eylülde Sudamlam sobelemiş beni. Bunca zaman geçmesine rağmen, konu bu kadar güzel olunca dayanamadım geç de olsa yazmak istedim.

Konu: Mutluluğun tarifi ve resmi.

Aslında daha önce bu konuda yazdığım ve adı zaten mutluluğun resmi, olan bir yazı var. Bu yazıda mutluluğun, bekarken,evlenince ve çocuktan sonraki hallerinden bahsetmiştim kendi adıma.

Ama sonra Damla'nın annesi Yaprak'ın, blogunda en mutlu olduğu anı anlatmış olması ,beni de bugüne kadar en mutlu olduğum anı sorgulamaya itti. Ve peşpeşe iki an canlandı gözümde.

İlki, eşimin (hiç beklemediğim bir anda, annemler ile işbirliği yaparak gerçekleştirdiği, kalbimin yerinden çıkacağını, zamanın durduğunu ve o anda sonsuza kadar kalacağımızı sandığım) aşırı romantik evlenme teklifi.

İkincisi ise mutluluğun resmi de diyebileceğim, oğlumu kucağıma aldığım o ilk an.


Gözümden süzülen o bir damla yaş, mutluluğun ve birbirine karışmış binbir güzel duygunun en saf haliydi.

Sanırım bir-iki ay sonra en mutlu anlarımı düşündüğümde bir yeni görüntü daha belirecek gözümün önünde :)

Konu bu kadar güzel olunca, ben de bu yazıyı okuyan herkesi sobeliyorum Kim en mutlu olduğu anı ve mutluluğun resmini paylaşmak istiyorsa yazsın. Herkese Sobeee :)














glitter-graphics.com