Normalde “anormal” olan , anne olunca “normalleşen” durumlar

29/4/2008


Annelik, daha bebeğinizin rahminize düştüğü andan itibaren başlıyor. Ve işte o andan itibaren de normalde “anormal” olan, ama anne olduğunuz andan itibaren normalleşen olaylar dizisi de başlıyor...
Yazdıklarımı gözünüzde canlandırarak okumanızı rica ederim...

· Yolda yürüyorsunuz, ya da bir mağazadasınız, ya da kalabalık bir ortamdasınız. Bir anda yanınızdaki ,arkanızdaki bir kadın yüzünde kocaman bir gülümsemeyle ve sevgi dolu bir ifadeyle “ayyy canıımmm” diyerek karnınızı sevmeye başlıyor ve bir yandan da sizi soru yağmuruna tutuyor. Normalde, “napıyorsunuz hanfendi?!?” denecek bu durum, anne olunca yani annelik sürecinin başında hamileyken anormalleşerek şöyle gelişiyor. Siz de gülümseyerek bebeğinizin kaç aylık olduğundan,cinsiyetine, son kontrolünüzdeki ağırlığından ismine kadar tüm secereyi, anlatıyorsunuz, bi nerde ne zaman yaptığınızı anlatmadığınız kalıyor.
( Aklıma ilaç firmasıda çalıştığım yıllarda en yakın arkadaşımın başına gelen bir olay geldi. Benim sevgili arkadaşım, yeni ziyarete gitmeye başladığı bir sağlık ocağına ikinci-üçüncü ziyaretinde iki doktorun diğer bayan doktor hakkındaki konuşmalarına şahit oluyor: “Mukaddes de sabahtan beri çikolatalı pasta aşeriyor”. Bizimki durur mu, hemen en yakın pastaneye gidip, çikolatalı bir pasta alıyor. Keyifle geri dönüp Mukkaddes hanımın çalıştığı odaya giriyor. “Çikolatalı pasta aşerdiğinizi duydum, buyrun” diyerek, büyük bir zafer ifadesiyle pastayı doktora sunuyor. Doktor, aşerdiği pastayı karşısında görünce, pek seviniyor, “ahh ne iyi ettin canım..vs gibi” teşekkür cümleleri kuraraktan aralarındaki resmiyeti az da olsa kırıyor. Bu durumun rahatlattığı arkadaşım, muhabbeti biraz daha ilerletebilmek adına soruyor: “Maşallah, bayağı da büyümüş, kaç aylık?” Doktorun yüzünde bir dehşet ifadesi, “ne kaç aylık ???hamile değilim ki!” .Arkadaşım ıvırıyor,kıvırıyor ama nafile, o an bizimkinin bittiği an oluyor...)
· Bankta,otobüs, durağında parkta, havuz kenarında... herhangi bir yerdesiniz işte. Yanınızdaki kişi elindeki cipsi,çubuk krakeri, meyve salkımını ya da her ne yiyorsa işte “canınız çekmiştir buyrun” şeklinde sizinle paylaşmak istiyor. Normalde “acaba ilaçlı mı” ya da “art niyetimi var “ diye düşünebileceğiniz bu durum hamile olunca o kadar normalleşiyor ki eğer gerçekten hoşunuza giden bir besinse teşekkür edip afiyetle yiyebiliyorsunuz ikram edileni.
· Benzer bir durum pazarda, manavda yaşanır. Normalde siz fasulye alırken pazarcı adam ya da manav “abla canının çektiği birşey varsa çekinme al” demez. Ama hamileyseniz dükkan sizin :)
· Yolda yürüken çantanızın ya da evcil hayvanınızın benzerini birinde gördüğünüzde “ayyy çok güzelmiş... diye başlayıp upuzun bir yolu bu kişiyle yürümezsiniz.Bilmiyorum belki köpek sahipleri filan da yapıyorlardır aynı şeyi. Ama eğer çocuğunuz varsa başka bir çocuklu anne yanınıza geldiğine “ayy çok tatlı kaç aylık” diye bir soru sorduysa, bu soru ile başlayan sohbetiniz Caddebostan Migros’tan başlayıp Fenerbahçeye kadar sürebilir(takribi 1 km kadar) ve bu yürüyüş esnasında bebeklerin uyku düzeni, beslenmesi,anne sütü konuları haricinde muhabbet öyle bir noktaya gelir ki ortak bir arkadaşınızın olduğu bile ortaya çıkabilir (sevgili Semanur’a sevgiler)
· Normalde hiçbir şartta canınızın acıtan bir işe devam etmezsiniz. Anne olunca ise 2 damla evet abartmıyorum iki damla daha fazla süt elde edebilmek için 30 dakika pompanız elinizde oturabilirsiniz.
· Normalde dondurma üstüne kebap üstüne mısır üstüne sufle üstüne çikolata yemeye kalkarsanız “mide fesadı geçirecek herhalde” diyen hayretli bakışlar, eğer hamile ya da yeni doğurmuşsanız “aşerdi herhalde” ya da “yesin yesin süt yapar” mantığıyla normal karşılanır.
· Normalde iğrenç gelen kaka kavramı, anne olunca bir festival havasında kutlanıp, ele kola bulaşması halinde bile “tiksinç” gelmiyor.
· Normalde bir komedi filminde ağladığınızda “haydaaa, iyi mi acaba?” diye bakan eş, dost, akraba “canım hamile ya da lohusa, o yüzden duygusal tabii” diye durumu gayet normal karşılar.


İlk aklıma gelen normalde “anormal”, anne olunca “normal”leşen durumlar bunlar. Aklıma geldikçe yazacağım. Ama eminin sizlerin de ekleyecekleri vardır değil mi?